Böyle değildi bu şiir bilirim. Az önce Ahmet Telli şiirlerine dalmışken,
"Ömrüm diyorum şimdi, ömrüm
Üzgün bir çocuksun sen ve yalnız
Öyle kal çünkü bu dünyada
Sana en çok mutsuzluk yakışıyor"
çıktı karşıma. Hadi oradan çektim içimden Ahmet Telli'ye. Mutlu olmak varken bu hüzün sevgisi niye. Hemen bir sonraki şiirinde kapağı yapıştırdı sağolsun.
"Hiç kimse yakıştırmamıştır hüznü kendine
hüzünler ki aşkın ve şiirin
yıllanmış şarabıdır
damıtılmış acıların imbiğinden
hüzünler ki şairlerin yüreğinde uçuşan
sararmış çiçek tozlarıdır
biraz da şairlere özgüdür hüzün"
Eyvallah usta.
Eyvallah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder